Nauczyciel przysposobienia obronnego w Elektryczniaku w latach 1984-1986

 Na początku czerwca 2011 roku zmarł nauczyciel Władysław Kowalik, który przed ćwierćwieczem prowadził lekcje przysposobienia obronnego w Naszej Szkole. Urodził się 19 kwietnia 1927 roku w Kąpielach Wielkich niedaleko Wolbromia (woj. krakowskie). W czasie II wojny światowej – od chwili tworzenia się Ruchu Oporu współpracował z miejscowym oddziałem Gwardii Ludowej.

Po wojnie, od połowy 1945 roku zamieszkał w Nysie, gdzie podjął pracę w Przedsiębiorstwie Traktorów i Maszyn Rolniczych w charakterze kierowcy ciągnika. W latach 1946-1951 był pracownikiem Fabryki Armatury Przemysłowej, uczniem Państwowej Szkoły Energetycznej oraz Podchorążym Oficerskiej Szkoły Wojsk Zmechanizowanych. Od roku 1951 roku do 1981 pełnił zawodową służbę wojskową na terenie całego kraju. Awansował do stopnia pułkownika rezerwy. W 1976 roku ukończył wyższe zawodowe studia administracyjne na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego.

Pracę w oświacie, jako nauczyciel przysposobienia obronnego rozpoczął w 1980 roku - w Zespole Szkół Mechanicznych w Opolu, starając się równocześnie o zdobycie odpowiednich uprawnień w tym kierunku. W 1981 roku uzyskał kwalifikacje pedagogiczne w ramach studiów zorganizowanych przez Instytut Kształcenia Nauczycieli im. Władysława Spasowskiego – Oddział Doskonalenia Nauczycieli w Opolu.

W Zespole Szkół Mechanicznych pracował w pełnym wymiarze godzin w latach 1980-1984, zyskując bardzo wysoką ocenę pracy i działalności społecznej ze strony dyrekcji szkoły. Przyczynił się do odbudowy szkolnych struktur Związku Nauczycielstwa Polskiego (ZNP). Należy wspomnieć, że w stanie wojennym (grudzień 1981- lipiec 1983) zawieszono działalność wszystkich organizacji, w tym również ZNP. Stąd zasługa Władysława Kowalika na tym polu jest znacząca. Był także przewodniczącym Szkolnej Komisji Socjalnej i członkiem Prezydium Zarządu Wojewódzkiego Związku Nauczycielstwa Polskiego.

Następnie w latach 1984-1986 Władysław Kowalik był zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin w Zespole Szkół Elektrycznych im. Tadeusza Kościuszki w Opolu. Pomimo stosunkowo krótkiego okresu pracy w Elektryczniaku, dał się poznać jako rzetelny pedagog i znakomity wychowawca młodzieży.

Pracował również- bezpośrednio przed emeryturą- w Wydziale Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego Opolu. Za wybitne osiągnięcia w działalności patriotycznej, nauczycielskiej i społecznej otrzymał szereg odznaczeń, m.in.: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Zwycięstwa i Wolności, Odznakę Za Zasługi dla Miasta Opola, Odznakę Zasłużony Opolszczyźnie. Zmarł 9 czerwca 2011 roku w Opolu. We wspomnieniach Koleżanek i Kolegów pozostał jako wspaniały nauczyciel i człowiek, na którego uczynność i pomoc można było zawsze liczyć.