Program został przeprowadzony przez Pracownię Profilaktyki Pozytywnej.
Wielu naukowców zajmujących się problemem przemocy wśród dzieci uważa, że najważniejszym czynnikiem ryzyka związanym z występowaniem przemocy i dręczenia w szkole jest trudna sytuacja interpersonalna w klasie. Ich zdaniem negatywne stosunki koleżeńskie panujące w klasach – złe relacje między dziećmi, brak poczucia bezpieczeństwa, podziały na wrogie podgrupy, odrzucanie jednostek, zamieszanie i brak skoncentrowania na lekcjach lub nieodpowiednie normy dotyczące traktowania innych osób – będą sprzyjać występowaniu przemocy i odrzucenia. Również w nasze szkole występują tego typu problemy.
Aby przeciwdziałać tym negatywnym zjawiskom zrealizowaliśmy w naszej szkole Projekt dotyczący przemocy i odrzucenia rówieśniczego. Program został przeprowadzony przez Pracownię Profilaktyki Pozytywnej. Zajęcia prowadził dr Sławomir Kania, Program dedykowany był dla uczniów klas IV FT, III AB, V ET, IVDT, IVAT, II BT. Łączna liczba uczniów uczestniczących w zajęciach wyniosła 180.
Realizacja programu zawierała następujące tematy dla klas:
● Zasady współpracy – zajęcia warsztatowe o umiejętności budowania zespołu i ważnym znaczeniu lidera w rozwiązywaniu konfliktów w grupie.
● Zasady grupowe - zajęcia warsztatowe dotyczące umiejętności włączania się w nowe grupy rówieśnicze, zasadach akceptacji w grupie, możliwościach rozwoju grupy rówieśniczej.
Zajęcia warsztatowe spotkały się z dużym zainteresowaniem. Uczniowie aktywnie w nich uczestniczyli. Odpowiadali na zadawane pytania, opowiadali o swoich przeżyciach, a także dzielili się opinią na temat poruszanych zagadnień i problemów.
Realizacja warsztatów zawierała również spotkania dla wychowawców klas, pt. Wzmacnianie pozytywnego klimatu społecznego klasy. Spotkanie poruszało tematy związane z socjometrią, odrzuceniem rówieśniczym, strategiami wzmacniania klimatu społecznego klasy, dobrymi praktykami w zakresie integracji grupowej w klasie, stylami wychowania klasowego, opresji rówieśniczej, zasad wdrażania profilaktyki rówieśniczej. To bardzo ważne zagadnienia. To właśnie nauczyciele (wychowawcy) powinni kształtować właściwe relacje w zespole klasowym. Przeciwdziałać wszelkim przejawom przemocy i odrzucenia. W takiej klasie, gdzie panuje dobry klimat, relacje przebiegają prawidłowo, wszyscy czują się dobrze, występuje dużo mniej konfliktów a nauka idzie dużo lepiej. W szkoleniu uczestniczyło (32 nauczycieli).
Podsumowaniem projektu było spotkanie z rodzicami pt: Rodzic przewodnikiem życiowym. To właśnie rodzice są odpowiedzialni za wychowanie swoich dzieci. W rodzinie kształtują się normy i wzorce, które dzieci wynoszą z domu. Nieraz słyszymy pytanie ze strony rodziców: Co zrobiła szkoła? Pytanie powinno brzmieć: Co zrobiliśmy? Czyli szkoła i rodzice powinny ze sobą ściśle współpracować. I to ma jakiś sens. Te wspólne oddziaływania na dzieci przynoszą wtedy wymierne korzyści. Razem możemy zrobić wiele dobrego dla naszych dzieci.
Składam serdeczne podziękowania pedagogowi szkolnemu - Zygmuntowi Zaborowskiemu, który był inicjatorem i autorem zrealizowanego projektu.